Jarenlang heb ik met veel plezier de verveling weggetekend en geschilderd. Muren, poppen, schoolbanken en ettelijke bomen aan papier moesten eraan geloven. Toen ik in het middelbaar beeldende kunst ging volgen was de pret er echter snel af. Ik kan niet goed tekenen in opdracht en al zeker niet onder tijdsdruk. Hoe sneller iets moet af zijn hoe meer ik er onbewust naar snak elk detail tot in de perfectie af te werken. Mijn tekenmap uit die tijd vol flarden van dingen die heel mooi hadden kunnen zijn is daar een pijnlijk bewijs van. Jarenlang heb ik bijna niet getekend, ik had al meer dan genoeg dingen in mijn leven die niet liepen zoals ik het wou.
En nu ben ik 27. Misschien is dit de befaamde quarterlifecrisis maar ik ben op zoek naar zin en goesting en de laatste tijd teken ik soms weer. Kleine designs in zuivere lijnen, die hoeven niet ‘af’ te zijn. Ik ben op een bijna kinderlijke manier weer aan het leren hoe je van een creatie energie kan krijgen, in plaats van je energie er door te laten opslorpen. Ik tekende deze paddestoeltjes met de losse hand, scande ze in en heb in Gimp met de kleuren gespeeld. En ik had er veel plezier mee. 🙂
expeditionsputnik 